راز گل سرخ

چقدر فاصله اینجاست بین آدم ها چقدر عاطفه تنهاســت بین آدم ها کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد و او هنوز شکوفاست بین آدم ها کسی به خاطر پروانه ها نمی میرد تب غرور چه بالاست بین آدم ها و از صدای شکستن کسی نمی شکند چقدر سردی و غوغاست بین آدم ها ز مهربانی دل ها دگر سراغی نیست چقدر قحطی رویاست بین آدم ها غریب گشتن احساس درد سنگینی ست و زندگی چه غم افزاست بین آدم ها مگر که کلبه دل ها چقدر جا دارد؟ چقدر راز و معماست بین آدم ها چه می شود همه از جنس آسمان باشیم طلوع عشق چه زیباست بین آدم ها و کاش صبح ببینم که باز مثل قدیم نیاز و مهر و تمناست بین آدم ها بهار کردن دل ها چه کار دشواریست و عمر شوق چه کوتاست بین آدم ها به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو دلت به وسعت دریاست بین آدم ها