دستانش در دستان آلاله همیشه تابان
درخشش را به مردی دیگر نوید می‌دهد
چشم از کوچکی‌اش قهر می‌کند، چشمه، بزرگی
دنیا را در زلالی آن دو، در آغوش می‌کشد
چشمه، دریا شد، موج، بهمن کوهسار
خورشید، شعله اولین نگاه
دستانش در دستان کسی که دخترش او را همسر خود نامید
دختری که خود مادر پدرش ماند
دستانش دستان کسی را به اهتراز در می‌آورد که عشیره‌ای
به حرمتش به سیادت می‌رساند
دستانش دستان علی را به اعلی می‌رساند
حال دستان علی هم نبض دستان اوست
دستان، والا پیامدار محمد(ص)